"Ο Σπαρτιάτης βασιλιάς και το φίδι της βρύσης Μπαμπακιλέτ"

Ο εντυπωσιακός βράχος της Αφύτου. 

Την ώρα που οι ημιτελείς διοικητικές μεταρρυθμίσεις της πολιτείας (Καποδίστριας, Καλλικράτης) έχουν τσακίσει κυριολεκτικά χωριά αξιόλογα, υπάρχουν κάποιοι που επιμένουν να "ποτίζουν τις ρίζες τους", κρατώντας ζωντανές μνήμες και παραδόσεις. Ο γιατρός και αθλητικογράφος Κλεάνθης Βαλαρούτσος, με καταγωγή από την Άφυτο της Χαλκιδικής, από τους ανθρώπους που συνέβαλαν στη διατήρηση της παραδοσιακής φυσιογνωμίας του χωριού, υποστήριξε με ευγενική δωρεά τη φιλοτέχνηση από τον μάγο του πωρόλιθου, επίσης Αφυτιώτη, Βασίλη Παυλή, ενός γλυπτού με θέμα "Ο Σπαρτιάτης βασιλιάς και το φίδι της βρύσης Μπαμπακιλέτ". Τα αποκαλυπτήρια αυτού του γλυπτού θα γίνουν το ερχόμενο Σάββατο 23 Ιουλίου, στις 7.30 το απόγευμα, στη βρύση Μπαμπακιλέτ, στη νότια παραλία του χωριού, λίγο πριν την παραλία του Λιόση. 

Η βρύση Μπαμπακιλέτ.

Ο θρύλος των Αφυτιωτών, τον οποίο με εξαιρετικό τρόπο αποτυπώνει ο Β. Παυλής στο γλυπτό, στηρίζεται στα ιστορικά γεγονότα που περιγράφει ο Ξενοφώντας στα Ελληνικά του. Σύμφωνα με αυτά, το 381 π.Χ., ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Αγησίπολις πολιορκούσε την Τορώνη Χαλκιδικής. Όμως αρρώστησε βαριά και ζήτησε να τον φέρουν στην πόλη της Αφύτου, η οποία ήταν γνωστή τότε για το ιερό του Διονύσου, χώρο "σκιερών σκηνωμάτων λαμπρών και ψυχρών υδάτων", και το Μαντείο του Άμμωνα Δία. Η διαταγή του βασιλιά εκτελέστηκε αμέσως. Χωρίς καθυστέρηση μεταφέρθηκε στην Άφυτο, στην περιοχή που βρισκόταν η βρύση Μπαμπακιλέτ με σκοπό τη γιατρειά του. όμως, μετά από λίγες μέρες ο βασιλιάς πέθανε. το νεκρό σώμα τοποθετήθηκε σε πιθάρι με μέλι και μεταφέρθηκε στη Σπάρτη για να ταφεί με τις προσήκουσες τιμές. Για να τιμήσουν τον τόπο στον οποίο πέθανε ο βασιλιάς, οι στρατιώτες έσκαψαν βαθιά στην αφυτιώτικη γη και έκρυψαν στα έγκατά ης τη χρυσή πανοπλία. Την πανοπλία φυλούσε νύχτα μέρα ένα τεράστιο φίδι με κέρατα. Σύμφωνα με το θρύλο, εάν κάποια γυναίκα την ώρα που έβγαινε το φίδι άπλωνε την ποδιά της, εκείνο τη γέμιζε με χρυσάφι... 
Γ.ΚΕΣ.