Ο (απόστολος) Πέτρος της Μυκόνου

Γράφει η Άντζελα Ζιούτη

angelaziouti@yahoo.gr

Το πρώτο πράγμα που συναντάει κανείς επισκεπτόμενος το νησί της Μυκόνου είναι ο Πέτρος ο πελεκάνος. Κάτι αντίστοιχο με τον Απόστολο Πέτρο δηλαδή, όταν πηγαίνει στον παράδεισο. Διότι κι εδώ για παράδεισο μιλάμε. Με τη μοναδική διαφορά, ότι τώρα είσαι ζωντανός. Έχοντας σώες και σε πλήρη λειτουργία και τις πέντε αισθήσεις σου για να απολαύσεις το καλό φαγητό στα fusion εστιατόρια, τη νυκτερινή ζωή και το φλερτ στις συναναστροφές που είναι διάχυτο στα σοκάκια του νησιού. Συν μία ακόμη την έκτη αίσθηση. Τη διαίσθηση. Για να αντιληφθείς σε ποια παραλία από τον άγιο Σώστη μέχρι την Παράγκα θα μπορέσεις να βρεις άδεια σεζλόνγκ και ομπρέλα δίπλα στο κύμα. 

Το νησί που για το διάστημα του καλοκαιριού γίνεται η μικρογραφία του πλανήτη με τουρίστες από όλο στην κυριολεξία τον κόσμο, έχει χαρακτηρισθεί από τους διεθνείς τουριστικούς οδηγούς ως το τροπικό νησί της Μεσογείου. Φανταστείτε για μια στιγμή να είστε καθισμένοι πάνω σε ένα κατάγυμνο βράχο, βουτηγμένοι ως το γόνατο μέχρι το νερό, με τα κρωξίματα των γλάρων πάνω από το κεφάλι σας και ο ήλιος να τρεμουλιάζει δυνατός στον ορίζοντα κάνοντας σας, να σιγοβράζετε στην κάψα. Στην αμμουδιά να μην πέφτει καρφίτσα και να απλώνετε πετσέτα πάνω στα αποτριχωμένα πόδια της wanna be τηλεπαρουσιάστριας. 

Τον Πέτρο τον πελεκάνο - το ζωντανό σύμβολο του νησιού - θα τον δείτε, αν περπατήσετε ηλιοκαμένοι με τις εσπαντρίγιες σας στη Χώρα, να φωτογραφίζετε μέσα στην τσίκνα της κατσαρόλας και της υπαίθριας ψησταριάς των ρεστοράν σαν άλλη Μπριτζίτ Μπαρντό στις Κάννες με τους απανταχού σελέμπριτις, βασιλείς, στυλίστες, μεγαλοδικηγόρους, απλούς εργαζόμενους και σινιαρισμένες στην τρίχα συζύγους επιχειρηματιών. Το διευρυμένο φωτογραφικό του αρχείο περιλαμβάνει πόζες από την Πριγκίπισσα Σοράγια μέχρι τον Ζάχο Χατζηφωτίου και Άντονι Κουίν, όταν γύριζε τον Ζορμπά. Και σε ταινίες έχει πρωταγωνιστήσει πολλάκις, σχεδόν σε όλες που γυρίστηκαν κατά καιρούς στη Μύκονο.

Ακούγοντας δύο συνεταίρους, δίπλα σας που σας περάσανε για ξένο να λένε χαμηλόφωνα: «Εγώ έμεινα πανί με πανί με τις αναδουλειές εφέτος. Μα βάστα, που θα πάει θα την πιάσουμε την καλή» και να συμπληρώνει ο άλλος μέσα στο τύμπανο του αυτιού. «Για αυτό δεν ήρθαμε Μύκονο; Μπας και κλείσουμε καμία καλή συμφωνία; Όλος ο αφρός περνάει από εδώ. Δεν μπορεί, όλο και κάποια καλή επαφή, θα κάνουμε. Να ξελασπώσουμε κι εμείς!».