Του Θανάση Κληματσίδα
Δε λέω ότι η εκπομπή που κάνουμε είναι μια «όαση», «καταπληκτική», «μοναδική», «φανταστική» κλπ, γιατί φυσικά θα ήταν υπερβολές.
Είναι όμως καλό μερικοί άνθρωποι που μένουν σπίτι να βλέπουν κάτι στο «χαζοκούτι» που θα τους κρατήσει καλή συντροφιά έστω και για μια ώρα.
Η κ. Μαρία Γ. μου εκμυστηρεύτηκε πως τώρα πια στα 80 της κοντά έχοντας μείνει μόνη της στο σπίτι και σχεδόν ξεχασμένη από τα 3 παιδιά της ανοίγει πλέον την τηλεόραση με σκοπό να βρει «παρέα».
Και να σου που η εκπομπή «Στον τόπο που γεννήθηκα…» αποτελεί την παρέα της. Έτσι τουλάχιστο μου είπε. «Πιστεύω πως έχω κόσμο μες το σπίτι κάθε Κυριακή», μου είπε και -μάρτυς μου ο Θεός- χάρηκα.
Πολλοί είναι οι άνθρωποι που είναι πια μόνοι τους στα σπίτια. Η κ. Μαρία στο μικρό της –φαντάζομαι- σπιτάκι εκεί σε χωριό του Κιλκίς –δε λέω που γιατί δεν είναι σωστό- έχει μείνει πια μόνη της. Γιατί ξεχνάμε τους ηλικιωμένους. Γιατί η κ. Μαρία να μην έχει μεγάλη σύνταξη ώστε τα παιδιά της σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς να τη θυμηθούν;
Γιατί ξέρετε αυτό γίνεται: στις μέρες μας, τα παιδιά θυμούνται τους γονείς αν έχουν μεγάλη σύνταξη…
Η κ. Μαρία, αγρότισσα με σύνταξη κάπου στα 280 ευρώ από ότι μου ‘πε τι να κάνει ίσα ίσα που συντηρεί τον εαυτό της και … ακούστε τώρα μαζεύει 100 ευρώ και τα στέλνει στα παιδιά της, λέει . Και τι τρώει; Τι κάνει; Δεν ντρέπονται να τα παίρνουν. Με συγχωρείτε για το ύφος αλλά με πονάει να κοροϊδεύουν και να εκμεταλλεύονται άτομα της «παρέας» μου. Έτσι δεν είστε όλοι;
Μόνη προσπάθεια και μόνο τρόπος να της κάνω και λίγο παρέα από κοντά είναι να επισκεφτούμε ως εκπομπή το χωριό της στο Κιλκίς. Ήδη δρομολογήθηκε. Το μόνο που ελπίζω είναι εκείνη την ημέρα να μην τη… θυμηθούν τα παιδιά της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου