Δημοσιεύτηκε στην Karfitsa στις 16/4/2011
- Κάνουμε σήμερα κεντρικό θέμα στην εφημερίδα μας το διαδικτυακό ντοκιμαντέρ Debtocracy (από τη δημοκρατία στη χρεοκρατία) όχι μόνο πρόκειται για την πρώτη «ερανική» παραγωγή με τον οβολό εκατοντάδων πολιτών –εκεί που νομίζεις ότι τελειώνουν όλα, κάτι σου δείχνει ότι είμαστε σε μια νέα αρχή.
- Το ντοκιμαντέρ είναι συγκλονιστικά απλό βάζοντας σε σειρά τις σκέψεις, τις υποψίες, τους φόβους, τις εικασίες που κάνουμε πολλοί από εμάς τον τελευταίο χρόνο.
- Είναι σημαντικό όχι μόνο γιατί είναι από τις ελάχιστες φορές που ακούμε και την άλλη άποψη μαθαίνοντας ότι το μνημόνιο, το ΔΝΤ και η τρόικα όχι απλά δεν ήταν ο μονόδρομος, αλλά συγκροτούν ένα σχέδιο –μια συνταγή κλασική- κατακυρίευσης των κρατών από τις αγορές / δηλαδή την υποταγή των ιδεών στο χρήμα.
- Μαθαίνουμε ότι το «απεχθές χρέος» δεν είναι μια δικαιολογία του… Ηλία του 16ου αλλά μια οικονομική έννοια στην οποία κατέφυγε με επιτυχία ο Ισημερινός και εφάρμοσαν οι ΗΠΑ για το χρέος του Ιράκ ώστε τα παλάτια της εξουσίας να μην επιβαρύνουν το λαό!
- Υπάρχει, δηλαδή, προηγούμενο αντίστασης στους κερδοσκόπους -το «μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου φαίνεται ότι δεν ήταν μια ατάκα τυχαία αλλά στόχευε στη διάχυση της ευθύνης στο λαό, στοιχείο που αίρει το απεχθές του χρέους.
- Δίνει απαντήσεις στους 60άρηδες πως γίνεται να δουλέψανε μια ζωή σα μαύροι και τώρα να τους κόβουν στο μισό τη μικρή σύνταξη, στους 40άρηδες πως γίνεται να είμαστε η γενιά της λιτότητας και τώρα να καλούμαστε να πληρώσουμε (τι, διάολε;) ελλείμματα, στους 20άρηδες πως γίνεται από το δέκα επίπεδο ζωής να πέσουμε στο πέντε…
- Πως γίνεται, άραγε, τόσα χρόνια να έχουμε τους χαμηλότερους μισθούς ενώ δουλεύουμε περισσότερο απ’ όλους, σύμφωνα με τους δείκτες της ΕΕ;
- Μετά από αυτό, όλες οι ανακοινώσεις των κομμάτων, θα μοιάζουν εξαιρετικά γελοίες έως μεθοδευμένες και κατευθυνόμενες. Το Deptocracy εκθέτει τον πολιτικό κόσμο.
- Θυμηθείτε τα 6,5 δις ευρώ το μήνα για τη Λιβύη που πέρασε στα ψιλά των μήντια και των κομμάτων.
- Καταλαβαίνεις γιατί τώρα το σύστημα βγάζει τρελό τον Μίκη και το Γλέζο. Γιατί πατάνε στην αλήθεια… Και γιατί διακηρύσσουν αυτό που περνά και το ντοκιμαντέρ, ότι δηλαδή «Μέσω της μάχης κερδίζεται ο σεβασμός κι όχι με την υποταγή στους πιστωτές». Αυτά για σήμερα. Καλό σ-κ, καλή εβδομάδα. Και deptocracy.gr!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου