Με μπουνάτσες και μποφώρια

Της Ναυσικάς Γκράτσιου

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από τη διάψευση ενός δυσοίωνου δελτίου καιρού, που απειλεί με βροχές και καταιγίδες.

Κι έτσι, αντί για ντους από τους ουρανούς, σου βγαίνει ένας ήλιος ολόλαμπρος πάνω απ’ το κεφάλι σου και σου ζεσταίνει τα κόκκαλα...!

Πόσο πιο εύκολα τα κάνει όλα η καλοκαιρία! Διορθώνει και τη διάθεσή μας, μας κάνει πιο αισιόδοξους, πιο ανέμελους!

Εμείς οι Έλληνες το έχουμε αυτό το extra bonus στην ταλαιπωρημένη μας καθημερινότητα, κι έτσι, παρά τα δύσκολα που περνάμε, έχουμε λόγους ν’ αντέχουμε. Και, πάνω απ’ όλα, τον ήλιο σύμμαχο!

Αφού πλέον έχω πεισθεί ότι ο περίφημος Θεός της Ελλάδας, ο οποίος την προστατεύει ήδη από τον καιρό των Περσικών πολέμων και συνεχίζει μέχρι σήμερα, δεν είναι άλλος από τον ήλιο. Και το εύκρατο, τέλειο κλίμα μας.

Το οποίο, όμως, δυστυχώς, δεν μπορεί ν απαλείψει τον παραλογισμό και τη μικροψυχία από το αίμα μας... Κι αυτά από την εποχή των Περσών κρατάνε..

Για να ενισχύσω όσα λέω, σας παραθέτω καναδυό περιστατικά, από το πρόσφατο ταξίδι μου στο Αιγαίο:

Την Μεγάλη Πέμπτη όλα τα πλεούμενα μικρά και μεγάλα, καινούργια και παλιά, απέπλευσαν για τις Κυκλάδες, κι ας φυσούσε στο Κάβο Ντόρο ένα οχτάρι μποφώρ γεμάτο γεμάτο! Εγώ, που ταξίδευα με ελαφρύ πλεούμενο, μόνο για επιβάτες, τα είδα όλα! Βαλίτσες να φεύγουν πάνω απ’ τα κεφάλια μας, τους μισούς, τουλάχιστον, συνεπιβάτες μου σε κατάσταση προχωρημένης ναυτίας και τα γνωστά, δυσάρεστα επακόλουθά της, μια κυρία του πληρώματος να κρατάει το χέρι μιας λιπόθυμης (από την τρομάρα της, μάλλον), κοπέλας και να καλεί απεγνωσμένα για γιατρό...!

Όταν φθάσαμε, κακήν κακώς στην Τήνο, κάποιοι ντόπιοι μας ενημέρωσαν, πως αν δεν ήταν Πάσχα, με τέτοιο καιρό δεν θα επέτρεπαν τον απόπλου, ούτε σε αεροπλανοφόρο!

Αλλά, μέρες που είναι, έπρεπε να δουλέψουν και λίγο τα καράβια. ΟΚ, δεκτό... Αλλά τι θα γινότανε αν καθότανε καμιά στραβή;

Τα χειρότερα συνέβησαν τη Μεγάλη Παρασκευή, που ο καιρός ήταν ακόμη χειρότερος. Φίλοι, που ταξίδευαν από τη Ραφήνα με μεγάλο καράβι, εκτός από μεγάλη φουρτούνα, είχαν κι άλλα! Διαπίστωσαν ότι οι θέσεις τους ήταν ήδη κατειλημμένες από άλλους, το οποίον... διπλοπουλημένες!

Αντί να βρουν το δίκιο τους, ή έστω λίγη κατανόηση από τον υπάλληλο στον οποίο προσέφυγαν, εκείνος τους έστειλε...στο κατάστρωμα, γιατί μέσα δεν είχε άλλες θέσεις!

Κι όταν οι άνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν ότι έξω κάνει παγωνιά, ο αυστηρός υπάλληλος τους είπε, πως σύμφωνα με το... θερινό πρωτόκολλο, οι υπεράριθμοι επιβάτες, πρέπει να βγαίνουν στο κατάστρωμα!

Μαζί με τον Αίολο κι όλο του το σόι! Και την πνευμονία, επίσης! Αχ, Ελλάδα... Παρ’ ολ’ αυτά, σ αγαπάμε!