Έτσι γίνεται ο χρόνος καινούργιος!

Της Ναυσικάς Γκράτσιου

Με καινούργια συναυλία μας ήρθε στη Θεσσαλονίκη ο Διονύσης Σαββόπουλος, οργανωμένος μέχρι κεραίας, όπως πάντα, αλλά πλέον, ως καλός παππούς, που ούτως η άλλως είναι, και ξέρει ν' αφηγείται τα ωραιότερα παραμύθια του κόσμου!

Άλλωστε, όπως είπε κι ο ίδιος, η παράσταση «Για να γίνει ο χρόνος καινούργιος», είναι αφιερωμένη στην απόλαυση και τη χαρά της αφήγησης. Και στα εγγόνια του, που του απαιτούσαν διαρκώς καινούργια παραμύθια. Οπότε, ο παππούς Διονύσης, τι να κάνει, κατέφυγε στη «Θεογονία» του Ησίοδου, το ωραιότερο παραμύθι του κόσμου. Που διαθέτει και παράλληλες ιστορίες και τα παιδάκια τρελλαίνονται γι’ αυτές...

Όλων των ηλικιών τα παιδάκια... Πού γέμισαν τα καθίσματα του Μεγάρου Μουσικής, παππούδες, γονείς κι εγγονάκια μαζί. Όλοι ακροατές του Νιόνιου... Αι γενεαί πάσαι!

Ο οποίος Νιόνιος, εμφανίστηκε απόλυτος κυρίαρχος της σκηνής, φορώντας τα κόκκινα παπούτσια του παραμυθά, περιστοιχισμένος από Τιτάνες κι Εκατόγχειρες, γίγαντες, θεούς και δαίμονες, που ζωντάνευαν μαγικά τις ιστορίες του Ησίοδου, χάρη στα εξαίσια σκηνικά, τους φωτισμούς, τα εφέ, τους χορευτές και τους ξυλοπόδαρους και βέβαια, χάρη στην αλάνθαστη σκηνοθεσία της Σοφίας Σπυράτου.

Δίπλα του οι μελωδικότατοι Σταύρος Λάντσιας, Γιώτης Κιουρτσόγλου κι Ευριπίδης Ζεμενίδης (τί έκανε ο άνθρωπος με την κιθάρα του!).

Κι εμείς, όλοι οι θεατές, παραδομένοι στη διήγηση και στην αγκαλιά του αγαπημένου μας παραμυθά, να αισθανόμαστε τη γλύκα, που εκπέμπει η μυθολογία και το αόρατο, όταν το αγαπάς και το καλοδιηγείσαι.

Μετά, είπε και μερικά τραγούδια για μεγάλους, αλλά οι πρωταγωνιστές της ιστορίας ήταν αναμφισβήτητα τα παιδιά. Που στο τέλος της παράστασης... ἐκαναν κατάληψη στη σκηνή, παίζοντας με τα πολύχρωμα μπαλόνια, που είχαν πέσει κατά εκατοντάδες.

Κάτω από το βλέμμα του Νιόνιου, που τραγουδούσε το «Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά», τελειώνοντας το ως εξής: «Μα ο χρόνος ο αληθινός, είν’ ο γιός μας κι ο καινούργιος μου εγγονός».

Κι έτσι ο χρόνος έγινε καινούργιος. Ας μπορούσε, ας έκανε κι αλλιώς...

(και το Σαββατοκύριακο 16-17/4 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης)