Οι τρεις μύθοι και η σκληρή πραγματικότητα!

Της Ναυσικάς Γκράτσιου

Τακτοποιώντας τους λογαριασμούς του μήνα (τι άθλος κι αυτός!) και βλέποντας τους επόμενους να καταφθάνουν σχεδόν αμέσως και πολύ απαιτητικοί, συνειδητοποίησα, ότι ο οικιακός μου προϋπολογισμός, θυμίζει τον πίθο των Δαναΐδων! Όσο και να τον γεμίσεις, αυτός αδειάζει αμέσως!

Τον θυμάστε αυτόν το μύθο; Τον "τετρημένον πίθον" των Δαναΐδων, των θυγατέρων του Δαναού, που καταδικάστηκαν μετά το θάνατό τους και την κάθοδό τους στον Άδη, επειδή, λέει, (δεν είναι και σίγουρο), δολοφόνησαν  τους συζύγους τους την πρώτη νύχτα του γάμου τους. Και δεν ήταν δύο-τρεις... Πενήντα ήταν! Μεγάλο το αμάρτημά τους... Αλλά και φοβερή η τιμωρία τους...

Τα κορίτσια έπρεπε να γεμίζουν με νερό ένα τρύπιο πιθάρι, μια δουλειά μάταιη, αποτρόπαιη και βασανιστική...

Πείτε μου, ποια είναι η διαφορά με τη σημερινή μας ζωή, τον άγονο αγώνα, που δίνουμε, χωρίς τέλος, χωρίς απαντοχή και χωρίς πάτο...!

Κι αφού θυμηθήκαμε τους αρχαίους μύθους, μου ήρθε στο μυαλό και ο Σίσυφος. Άλλος αμαρτωλός και καταδικασμένος μετά θάνατον από τον ίδιο τον Δία για προσωπικούς του λόγους (του Δία...)

Βλέπετε, ο Σίσυφος του χάλασε μια ερωτοδουλειά του Δία και μετά, σα να μην έφθανε αυτό, αλυσόδεσε και το Θάνατο, οπότε για λίγο καιρό δεν πέθαινε κανείς! Ύψιστη ασέβεια...! Ο φουκαράς ο Σίσυφος καταδικάστηκε να κυλάει αδιάκοπα έναν βράχο ως την κορυφή ενός βουνού, απ' όπου η πέτρα με το βάρος της ξανάπεφτε προς τα πίσω...

Φοβερή τιμωρία...!

Μια εργασία χωρίς κανένα όφελος, χωρίς καμιά ελπίδα... Μήπως σας θυμίζει κι αυτό κάτι;

Και, βέβαια, ο διασημότερος απ' όλους τους ελληνικούς μύθους, είναι ο μύθος του Προμηθέα...

Του Τιτάνα, που έκλεψε τη φωτιά απ' τους θεούς και την έδωσε στους ανθρώπους, αλλάζοντας ριζικά τη ζωή τους.

Γι' αυτόν ο Δίας επιφύλαξε την πιο σκληρή τιμωρία: Τον αλυσόδεσε στον Καύκασο, όπου κάθε μέρα ένας γύπας πήγαινε και του έτρωγε το συκώτι.

Κι αφού υπέφερε αυτό το απάνθρωπο μαρτύριο, το συκώτι του ξαναδημιουργούνταν από την αρχή. Και την άλλη μέρα ξαναζούσε το ίδιο φρικτό βάσανο...

Αυτό πάλι, μήπως σας θυμίζει κάτι από τη ζωή μας; Την καθημερινότητά μας που μας τρώει τα σωθικά; Το μάταιο μέλλον που μας προοιωνίζουν;

Ο καθένας από εμάς τραβάει όλων των προαναφερθέντων μύθων τα μαρτύρια μαζί...

Και χωρίς να έχει κάνει και κανένα έγκλημα...Μόνο το που γεννήθηκε...Και μάλιστα Έλληνας...Και κληρονόμησε όλα τα ελληνικά δεινά. Τη διχόνοια, τη μισαλλοδοξία, τη διχογνωμία. Και βέβαια, τα χρέη... Κι όλους τους αρχαίους μύθους πακέτο...!